Boekenreview: ‘The power of now’ - Eckhart Tolle

Deze spirituele klassieker ligt al jarenlang naar me te lonken, maar voor een of andere reden voelde ik me er niet klaar voor. Tot dit jaar. Ook dit is zo’n boek waarvoor je klaar moet zijn.

Het boek bevat een veelvoud aan ideeën. Daarom vond ik het leuk om het traag te lezen en af en toe eens weg te leggen, zodat ik alles kon verwerken. Dit is zo’n boek dat ik geregeld zal herlezen.

Maar waar gaat het nu eigenlijk over? 

Eckhart Tolle is een mediafiguur en spiritueel leider. In deze bestseller raakt hij concepten aan die volgens hem ons lijden veroorzaken. Hij baseert zich hiervoor op Oosterse filosofiëen en de christelijke leer. Volgens Tolle is de boodschap van Jezus in essentie boeddhistische filosofie verpakt in een nieuw jasje.

Het uitgangspunt is dat wij mensen ons identificeren met onze emoties en gedachten, en dat dat onze meest gemaakte fout is. Wij beschikken daardoor over een ego waar we slaaf van zijn. Het ego ziet Tolle als een nuttige tool, maar enkel om in te zetten wanneer dit we nodig achten. Dus niet als meester van ons hele zijn, wat bij de meesten van ons het geval is.  Samengevat: je identificeren met je mind, creëert een ego, wat op zich dan weer lijden veroorzaakt.

Meteen maak ik hierbij de reflectie: wat betekent dit voor de rol van therapie? Klassieke therapie spitst zich bijna volledig toe op het egoniveau van de cliënt. Het nadenken waard.

Een ander stokpaardje van Tolle is tijd. Tijd, verleden en heden, zijn volgens de auteur een illusie. Er is enkel het Nu, enkel dit moment, waarin we ten volle aanwezig kunnen zijn. ‘You can always cope with the now, but not with the future’, zegt hij. Angst is niet meer of minder dan je lichaam dat hier is, terwijl je mind in de toekomst is. Depressie is niet meer of minder dan je lichaam dat hier is, terwijl je mind in het verleden is. 

Volgens Tolle hebben wij een compulsie met tijd. Deze bestaat omdat het verleden je een identiteit schenkt, en de toekomst de belofte van verlossing, maar beiden zijn illusies.

Het Nu is zo belangrijk omdat dat het enige is wat er echt is, al de rest is een illusie. Het leven gebeurt Nu. Er was nooit een moment in het leven waarop je leven niet ‘nu’ gebeurde. Denken aan het verleden is een geheugenpad activeren naar het vroegere Nu. Denken aan de toekomst, is denken aan een denkbeeldige toekomst, een mentale projectie van je geest. Als de toekomst komt, zal het altijd in de vorm van een Nu zijn.

Verder praat de auteur ook over het verschil tussen ‘leven’ en ‘levenssituaties’: vaak is er niks mis met jouw leven op zich, maar wil je wel je ‘levenssituaties’: werk, relaties, familie, woonst, geld,… En die kan je verbeteren. Daarvoor kunnen we ons ego, onze mind, dus nuttig inzetten en daarvoor oplossingen te bedenken. Dus als je soms eens baalt van je leven, vervang het dan eens door: ‘mijn levenssituatie is niet oké, maar mijn leven op zich is best goed.’

Mooie ideeën, maar hoe brengen we dat nu in de praktijk? Hieronder geef ik enkele tips van Tolle mee:

-observeer je gedachten zonder je je ermee te identificeren: wees een ‘silent watcher’ van je mind

-leef elk moment alsof je er zelf voor gekozen hebt, geef je over

-doe dingen traag én met volle aandacht, vooral de meest dagelijkse taken zoals afwassen, de was plooien, in de file staan,…

-gebruik momenten waarop je moet wachten om volledig in het Nu te zijn.

-neem de stiltes waar tussen woorden, in liedjes en films - overal zit er stilte: stilte is de baseline van het leven.

-probeer telkens langere periodes de fysieke wereld rond je waar te nemen zonder de dingen die je ziet te benoemen of te labelen.

-oefen ermee om je geest te onttrekken aan het verleden en de toekomst: Wanneer het niet nodig is eraan te denken spaar je je energie voor het Nu.

Ik probeer deze principes toe te passen in mijn leven, en ik merkte algauw dat de beste meditatie niet dagelijks 20 minuten met je ogen dicht op een matje mediteren is in een stille ruimte, maar vooral gebeurt tijdens het leven zelf: met je ogen wijd open, terwijl je waarneemt en je je ten volle door de wereld beweegt. Daarin de stilte, vrede en overgave vinden. Dat is de kunst. Volledig accepteren van weerstand, van onprettige ervaringen, van negatieve emoties. Daarin ligt de bevrijding. Ik ben ervan overtuigd dat dagelijks bewust in het leven staan de beste meditatie is. Aanwezigheid is bewustzijn dat we teruggewonnen hebben op de mind. 

Relaties zijn volgens Tolle spirituele oefeningen. Relaties zijn er om je bewust te maken, niet gelukkig. We kunnen enkel waarnemen en voelen wat we al in onszelf hebben zitten. De meeste liefdesrelaties komen voort uit ego-bevrediging, en niet uit echte aanwezigheid en liefde. Relaties brengen je vooral de pijn en het lijden dat al in je zit - dat doet elke verslaving namelijk.  

Wat is het doel van het leven dan volgens Tolle als het niet om je mind of om relaties gaat? Het leven omschrijft hij als een ‘opportuniteit in bewustwording’. We zijn niet afgescheiden van elkaar: we bevatten allemaal dezelfde essentie, alle mensen, dieren, planten, bomen, rivieren, stenen, woestijnen, ijsgebieden, planeten, zwarte gaten, melkwegstelsels… Het licht, de creatie, is niet afgescheiden van wie we zijn, maar is deel van jouw essentie. Als dat geen mooie en hoopvolle boodschap is: we zijn nooit echt alleen, want we zijn deel van alles en alles is deel van ons.

Score: 4,2/5